domingo, 21 de maio de 2017

As bicicletas e a educación

Cando era rapaz andaba moito en bicicleta, coma todo-los rapaces da miña xeración. Era tanto unha diversión coma un medio de transporte que usabamos pra ir a todas partes. Non había tanto tráfico como agora e tampouco había carrís-bici, así que circulabamos polas estradas. Se escoitábamos o ruido dun motor detrás de nós poñíamonos de un en un o mais arrimados que podíamos o borde dereito, e cando era seguro o adiantamento facíamoslle un sinal ó condutor. Claro que tamén facíamos parvadas, todo-los rapaces as fan e non ía ser eu a excepción. Os bos dous batacazos que me din dan fe de que non o fun. Pero unha cousa son as tolerías de rapaces e outra a mala educación. Mala educación vial e mala educación a secas.

Hai pouco tempo ía de pasaxeiro nun coche cando nos atopamos diante un pelotón de ciclistas. E digo pelotón porque non ían en fila de a un nin de a dous, como dí o código, ían en pelotón ocupando a totalidade do carril. Fumos un bó rato detrás deles sin que se molestaran o máis mínimo en facilitarnos o paso, ata chegar a un tramo onde era seguro adiantar. A persoa que conducía puxo o intermitente e comenzóu a manobra deixando espacio más que dabondo, cando un dos ciclistas xiróu de súpeto á esquerda para falar con outro, invandindo o carril esquerdo sen mirar nin facer sinal ningún, e meténdose diante mesmo do coche. Por sorte non pasou nada, pero podería ter pasado. 

Aquí é onde algúns me dirán que non todo-los ciclistas se comportan así, que isto é unha excepción. E certamente non todo-los ciclistas son así, pero está lonxe de ser unha excepción. Non é a primeira vez que me ocorre un incedente semellante e seguro que a vós tampouco. Todos temos visto ciclistas saltarse semáforos e sinais, circular polo mesmo centro da estrada ou por onde o teñen prohibido. Logo, cando hai un accidente, sempre hai toda unha campaña pra lembrarlles ós condutores que deben respetar ós ciclistas e deixarlles un metro e medio de distancia. Raras veces, por non dicir case nunca, se lles lembra ós ciclistas que eles tamén teñen obrigas e deben respetar ós demáis.

Semella que montar nunha bici outorga automáticamente ó ciclista patente de corso pra facer o que lle pete. Non só non respetan ós condutores de vehículos a motor, tampouco ós peóns, e circulan coas bicicletas polas beirarrúas, polas rúas peonís e por onde lles ven en gaña sen deixarlles os peóns ese metro e medio que queren para sí. Lembrarlles que iso está prohibido é perder o tempo, sempre atopan unha excusa que non só lles exime de cumprir á lei, senón que lles da dereito a insultarte. E non o digo por dicir. Non hai moito, nunha conversa nunha rede social, lembréille educadamente a un ciclista que defendía o seu suposto dereito a circular por rúas peonís que a lei o prohibe. Chamoume iñorante e soberbio e recomendóume ler máis. Seica tampouco foi moi educado pola miña banda contestarlle que o que tiña que ler máis era él, e concretamente o código de circulación.